Ληξουριώτικοι καυγάδες (Α. Λασκαράτος - Αδελφοί Ιακωβάτοι)
Ληξουριώτικοι καυγάδες (Α. Λασκαράτος - Αδελφοί Ιακωβάτοι)
«. . . Δια της τελευταίας παραγράφου τον κατ' έμού Λίβελλόν σου, κλέεις και οδύρεσαι, ότι η Κεφαλλονιά, η πατρίδα σου, σε κατάτρεξε από καταχρηστικούς ανθρώπους, παρηγορείσαι δε μόνος σου, ότι έχεις πραγματικήν την απόδειξιν, «ότι δεν τους ομοιάζεις». Πράγματι δεν ομοιάζεις κανενός Κεφαλλονίτη, διότι Ουδείς άλλος εσατήρησεν ποτέ Εκείνην, ήτις του έδωσε την ύπαρξη! Ουδείς άλλος περιεφρόνησε την γην της γεννήσεως του. Το Ληξούρι με το «Ληξούρι σου» χλευάσας, και σατηρίσας τους απλοϊκούς συμπολίτας σου τον καιρόν εκείνον. . . ίνα εκ τούτου αρνηθής δόξαν ποιητικήν. . .».
Εκάστη όμως εξαιρετική Διάνοια, οπότε και αν υπήρξε, προσεπάθει παντί σθένει να ύψωσει την εαυτής πατρίδα, είτε λόγω, είτε έργω, μέχρις ουρανού και δοξασθεί μετ' αυτής. Απεναντίας σύ, την ιδίαν σου πατρίδα εταπείνωσας δια του έργου σου εκείνου μέχρι εξευτελισμού, όπως καλπάζων επί της εξιστορουμένης βλακείας των συμπολιτών σου, δυνηθής ν' ανυψωθής. . . (εγωισμός απαραδειγμάτιστός !)»