Η Θλίψη των γλάρων
Η Θλίψη των γλάρων
...πρώτα χρειάζομαι ένα όνομα, όχι όμως κανονικό, παρατσούκλι να 'ναι, γιατί τους περισσότερους ανθρώπους έτσι τους γνωρίσαμε. "Μπούτουνας", ας πούμε, "Γαμάς" ή "Μαλακάρας", "Κακούγιας" ή "Ντάβιολις", "Γιδοξούρης" ή "Πινεζούλιας"... Ένα παρατσούκλι, λοιπόν, που αμέσως να τραβάει την προσοχή του αναγνώστη, να κολλάει ο νους του σ' αυτό.
Έπειτα έρχεται ο τόπος. Αληθινός τόπος, μα με προεκτάσεις φτιαγμένες από τους δρόμους της φαντασίας. Μια κωμόπολη, ας πούμε πάλι, παραθαλάσσια οπωσδήποτε, γιατί η θάλασσα προσθέτει ένα μυστήριο φυσικό. Αλλά και ορίζοντες ανοίγει, κοντινούς και μακρινούς.
Τέλος, ο χρόνος. Μα παίζει αυτός κανένα ρόλο; Σε μένα ναι, γιατί μου τακτοποιεί την αφηγηματική αυτό και πολύ συχνά αφήνω τη χρονική διάσταση έξω από τις ιστορίες. Λέω: ας βάλει ο αναγνώστης τη φαντασία του να φτιάξει το χρονικό πλαίσιο ο ίδιος, άμεσα ή με συνειρμούς. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα:
Ο πίνακας του Καραβάτζιο
Ασυνήθιστος έρωτας
Η θλίψη των γλάρων
Σούρουπο στην Περλιγκού
Ο "Γλάρος" στον κόσμο
Μπροστά από το παράπηγμα του σχολείου
Το κτήνος τις νύχτες
Δε νογάς... δε νογάς
Ο μπαρμπα-Μήτσος τα βηματάκια
Η ψάθινη καρέκλα
Ο Χαράλαμπος το απομεσήμερο
Σούπα από σκλεμπού έχεις φάει;
Τα δάκρυα του αντάρτη
Η φωτογραφία της σχολικής εκδρομής
Το φως το απρόσιτον
Στον καφενέ του ο Ντάβιολις
Οι σαρδέλες ελεύθερες
Ο σημαιοφόρος
Το πηγάδι
Ο Τζέρυς στα βάθη τ' ουρανού
Ο Μερέντος κρεμασμένος
Θεοφάνεια. 6 Ιανουαρίου 1951
Η εικόνα στα Κηπούρια
Ο παπα-Τσίκος το απομεσήμερο
Ο γυρισμός του ξενιτεμένου
Το μπακαλόχαρτο
Ούτε ένα μήλο
Οι επισκέψεις της θείας Ελένης
Άστοχο πέναλτι
Ο μικρός Χριστόφορος το χταπόδι
Αναπάντεχη συνάντηση
Ο Νικολάκης ο θησαυρός
Η μέσα βροχή
Όταν ο Παραλιακός ήταν χωματόδρομος