'Αφησε την καρδιά του στην Ισπανία
'Αφησε την καρδιά του στην Ισπανία
Αυτές οι σελίδες δεν ήταν ένα μυθιστόρημα!
Ηταν μέρος μιας αληθινής ιστορίας
Ανάμεσα στο 1917 και το 1930 οι δύο νέοι, ο Κεφαλονίτης καπετάνιος και η όμορφη σπανιόλα την έγραψαν με μελάνι τα δάκρυά τους.
Ολα τα ονόματα που αναφέρονται στο κείμενο είναι πραγματικά.
Oπως και τα γεγονότα.
Είναι σελίδες από τα Ημερολόγια του καπετάνιου και προσωπικές διηγήσεις του ίδιου στον γιο του τα χρόνια που πήγαιναν μαζί στο κυνήγι στα κτήματά του στα Κοριάνα.
Στο μικρό χωριό της Κεφαλονιάς που αγάπησε με πάθος και το τραγούδησε στα δεκάδες λυρικά του ποιήματα και που φεύγοντας από την ζωή τον σκέπασε με το ελαφρύ του χώμα.
Το επώνυμο της Κορνηλίας και του Στρατηγού άνδρα της ουδέποτε τα απεκάλυψε.
Γι αυτό και εγώ σεβάστηκα την επιθυμία του και δεν προσπάθησα να τα βρω.
Δεν θέλησα να γίνω τυμβορήχος και να σκάψω με την πέννα μου πίσω από του χρόνου το πέπλο και να ανασύρω εκείνα τα σημεία αυτής της αγάπης που ο Καπετάνιος έκρυψε στα κατάβαθα της καρδιάς του και της μνήμης του.
Για άλλο λόγο δεν έψαξα για την τύχη της Κορνιλίας σε εκείνη την ταραγμένη εποχή της Ισπανίας.
Ισως να κάτι να ανακάλυπτα.
Oμως θα έμενα με το φόβο μήπως ταράξω τον αιώνιο ύπνο του πατέρα μου.