Αργοστόλι η χαμένη πόλη
Αργοστόλι η χαμένη πόλη
"Αυτή είναι η πόλις μας.
Η πόλις που συμφιλιωθήκαμε μαζί της.
Δεν την μισούμε ούτε την αγαπάμε.
Είμαστε απλώς τα κύτταρα
της γέρικης σάρκας της
...
Ας σηκώσουμε το χέρι για αποχαιρετισμό,
ν' αποχαιρετήσουμε ποιους;
Γνωστούς και αγνώστους που χάνονται στη στροφή του δρόμου".
Η όλη εργασία του κ. Σπύρου Αντωνάτου, που έγινε με αγάπη προφανή και με μεράκι, φαίνεται πως απαντά στο ερώτημα: Τι, που κείται; Τι υπάρχει από το χθες, τι υπήρχε, που υπήρχε; Ποιοι υπήρχαν διαδοχικά στο ίδιο σημείο; Τι έκαναν;
Ετσι συνοικίες, δρόμοι, πλατείες, καταστήματα ερευνώνται συστηματικά και τα συμπεράσματα κωδικοποιημένα καταγράφονται με επιμέλεια. Ως προϊόν της καταγραφής αυτής προκύπτει μια νοητική τοπιογραφία με τα στοιχεία της ανελισσόμενα από το χθες, από πολύ παλιά, μέχρι το 1953.
Το υλικό της εργασίας αυτής, στηριγμένο σε προσωπικές μνήμες, σε μαρτυρίες συμπολιτών, αλλά και σε ικανή βιβλιογραφία, πλαισιωμένο με σχεδιαγράμματα, φωτογραφίες, διάφορα παραθέματα, οργανώνεται σε μεγάλες θεματικές ενότητες, όπως π.χ η Παραλία δεξιά, η Παραλία αριστερά, Λιθόστρωτο δεξιά, Λιθόστρωτο αριστερά, οδός Ριζοσπαστών δεξιά, αριστερά κτλ. Ετσι καταγράφονται και όλες οι συνοικίες που αναφέρονται με αλφαβητική σειρά από αυτήν της Αγίας Παρασκευής έως και την Χαροκόπου.
Ο Σπύρος Αντωνάτος «συμφιλιωμένος» με την πόλη μας μιλάει γι? αυτήν με γνώση, με αγάπη και νοσταλγία και μας καλεί με πυξίδα αυτό το πολύτιμο έργο να ξεκινήσουμε ένα ταξίδι γοητευτικό στο πέλαγος του χρόνου και την μνημοσύνης, να τη γνωρίσουμε και να την αγαπήσουμε λίγο πιο πολύ.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού μαζί με τους τόπους ξαναζούν και οι άνθρωποι με τις ασχολίες τους. Αμαξάδες, αστυνομικοί, βαρκάρηδες, βαφείς, γαλακτοπώλες, δήμαρχοι, γιατροί, δικηγόροι και δικαστικοί, εκπαιδευτικοί και παιδονόμοι, επίσκοποι και ιερείς, εργάτες, καραγωγείς, εκδορείς, επιπλοποιοί, λούστροι, μαραγκοί, ιδιοκτήτες οίκων ανοχής, μουσικοί, νερουλάδες, σταγκωματήδες και χοροδιδάσκαλοι, αναφέρονται όλοι και με το παρατσούκλι τους αν είχαν.
Η φαντασία ξαναστήνει το παλιό σκηνικό: Το προσεισμικό Αργοστόλι με τις πλούσιες και φτωχές συνοικίες, τους μεγάλους δρόμους και τα καντούνια, την παραλία, το μώλο, με τα μεγάλα αρχοντικά και ταπεινά σπίτια, με κτίρια Δημοσίων Υπηρεσιών, τα μαγαζιά (βαφεία, εμπορικά, επιπλοποιεία, κουρεία, κρεοπωλεία, ταβέρνες, σπετσαρία, τσαγκαράδικα, φωτογραφεία, υποδηματοποιεία, χρυσοχοεία) και με το θέατρο, τους οίκους ανοχής, τις λέσχες, τα σχολεία, τις τράπεζες, τις εκκλησίες, τα χοροδιδασκαλεία.
Η εργασία εμπλουτίζεται με πρόλογο, στον οποίο ο συγγραφέας αναφέρεται στην προσπάθεια και τα κίνητρα του, προσδιορίζει τις πηγές του και εκφράζει τις ευχαριστίες του σε όσους τον βοήθησαν με μια μικρή εισαγωγή, με τις οδηγίες για τον αναγνώστη, αναγκαίες όσο η πυξίδα στον καπετάνιο, με συντομογραφίες και με εκτενές ευρετήριο?
Ενα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στο φίλο Σπύρο Αντωνάτο, ο οποίος, ενώ, όπως με σεμνότητα δηλώνει, δεν είναι ούτε φιλόλογος, ούτε λογογράφος, έδωσε ένα έργο που αντέχει σε μια αυστηρή κριτική και θα αντέξει στο πέρασμα του χρόνου.
Ευρώπη Μοσχονά - Μαραγκάκη, από τον πρόλογο του έργου.