Αβλιχος Μικέλης
Ο Μικελής 'Αβλιχος γεννήθηκε στο Ληξούρι το 1844 και μεγάλωσε μέσα σε περιβάλλον που ενίσχυσε την πνευματική του ανάπτυξη. Φοίτησε στο Πετρίτσειο Γυμνάσιο Ληξουρίου, και μετά συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Βέρνης στην Ελβετία. Έζησε αρκετά χρόνια στο Παρίσι, τη Βενετία και τη Ζυρίχη, όπου και επηρεάσθηκε από τις επαναστατικές ιδέες της εποχής. Το 1872 επέστρεψε στην Κεφαλονιά, γνωρίσθηκε και συνεργάσθηκε για ένα διάστημα με τον Παναγιώτη Πανά και τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.
Τότε περίπου άρχισε να γράφει στίχους σατιρίζοντας με καυστικότητα, ευστοχία, αλλά και ένα εντελώς ιδιοσυγκρασιακό ύφος όλα τα κακώς κείμενα της εποχής του. του Από την γραφίδα του δεν ξέφυγε κανείς: ο θεομπαίχτης, ο υπερπατριώτης, ο εφοριακός, ο θρησκόληπτος, ο δικαστής, και φυσικά ο κυβερνήτης. Το σύνολο όμως της ποιητικής του παραγωγής δεν ξεπερνά τις 100 σελίδες, λόγω του ότι ήταν εξαιρετικά φειδωλός σε δημοσιεύσεις. Ο 'Αβλιχος ήταν ένας άνθρωπος με ισχυρή προσωπικότητα και σαφείς απόψεις, αλλά διόλου υπερφίαλος και επιδεικτικός. Ενδεικτικό είναι ότι δημοσίευε συνήθως με ψευδώνυμο, με αποτέλεσμα να αποκτήσει μια συλλογή από περίπου 30 διαφορετικά. Εν τούτοις από το 1912-1913 έδινε ενυπόγραφους στίχους για δημοσίευση στο περιοδικό "Ζιζάνιο". Πέθανε το 1917 δίχως να έχει λάβει κάποια αναγνώριση, η οποία ίσως εκκρεμεί ακόμα και ως σήμερα